In het pittoreske dorpje Ellert en Brammert, gelegen in het hart van een prachtig heidegebied, stond in het jaar 1897 een bescheiden huisje dat de tand des tijds had doorstaan. Het was een huisje gemaakt van turf, dat vakkundig was opgebouwd door een lokale familie genaamd de Van der Bergs.
Het huisje was een waar kunstwerk van eenvoud en inventiviteit. Met de rijke veengrond die overvloedig aanwezig was in de omgeving, hadden de Van der Bergs de techniek van het turfsteken tot in de perfectie beheerst. Ze hadden dikke lagen turf gestoken, gedroogd en opgestapeld om zo de muren van hun huisje te vormen. De donkerbruine tinten van het turf gaven het huisje een unieke en rustieke uitstraling.
Binnen in het huisje heerste een warme en knusse sfeer. De muren waren bedekt met lage houten bankjes, waarop zachte kussens lagen. Een grote open haard, gemaakt van stenen die in de buurt waren verzameld, pronkte in het midden van de kamer. De dansende vlammen zorgden voor een aangename gloed en hielden de bewoners warm tijdens de koude winteravonden.
Het huisje bestond uit slechts één kamer, die diende als woonkamer, slaapkamer en keuken. In een hoek van de kamer stond een rustieke houten tafel, waarop een eenvoudige maaltijd werd bereid. Op het fornuis stonden pannen met vers geplukte groenten uit de moestuin en een smakelijke stoofpot pruttelde zachtjes.
Het leven in het turfhuisje was bescheiden, maar de Van der Bergs waren gelukkig met wat ze hadden. Ze genoten van de rust en stilte van het platteland, de geur van vers gemaaid gras en de klanken van fluitende vogels. Ze deelden verhalen rond het knapperende haardvuur en zongen liedjes die generaties lang waren doorgegeven.
Het huisje van turf in Ellert en Brammert werd al snel een bezienswaardigheid in het dorp. Mensen kwamen van heinde en verre om het unieke bouwwerk te bewonderen en te leren over het harde leven van de veenarbeiders. Het huisje werd een symbool van doorzettingsvermogen en vindingrijkheid.
Hoewel de jaren verstreken en de wereld om hen heen veranderde, bleef het huisje van turf standvastig staan. Het herinnerde de mensen eraan dat eenvoud en verbondenheid met de natuur de essentie van het leven vormen.
En zo staat het huisje van turf in het openluchtmuseum Ellert en Brammert tot op de dag van vandaag, als een eerbetoon aan de geschiedenis en het doorzettingsvermogen